ΤΟ ΣΕΛΗΝΙΑΚΟ ΟΧΗΜΑ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗΣ ΑΠΟΛΛΩΝ Ή ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΑ EXTREME OFF ROAD ΟΧΗΜΑ!!!

Το Σεληνιακό Όχημα Περιπλάνησης Lunar Roving Vehicle (LRV) ήταν ένα ηλεκτρικό όχημα που σχεδιάστηκε για να λειτουργήσει στο εξαιρετικά αφιλόξενο περιβάλλον του φεγγαριού όπου η βαρύτητα είναι πολύ χαμηλή και η ατμόσφαιρα ανύπαρκτη. Οι αστροναύτες του Απόλλων έπρεπε να έχουν ένα όχημα που θα τους επέτρεπε να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους στην επιφάνεια της Σελήνης συλλέγοντας υλικά και κάνοντας διάφορες μετρήσεις μακριά από το διαστημόπλοιό τους.

Τρία LRVs οδηγήθηκαν στο φεγγάρι, από τους αστροναύτες David Scott, Jim Irwin, John Young, Charles Duke, Gene Cernan και Harrison Schmitt.  Τα τρία οχήματα διένυσαν συνολικά 120 χλμ. στην επιφάνεια της Σελήνης . Το LRV ζύγιζε 210 κιλά στην Γη και σχεδιάστηκε ώστε να αντέχει ένα ωφέλιμο φορτίο 490 πρόσθετων κιλών στη σεληνιακή επιφάνεια.

Το πλαίσιο είχε μήκος 3,1 μέτρα μήκος και μεταξόνιο 2,3 μέτρα. Το μέγιστο ύψος ήταν 1,14 μέτρα. Το πλαίσιο κατασκευάστηκε από κράματα αργιλίου 2219 (αλουμίνιο) αποτελούμενο από 3 αρθρωτά μέρη που σχημάτιζαν ένα χωροδικτύωμα που μπορούσε να διπλωθεί στο κέντρο του ώστε να κρέμεται κάτω από το διαστημόπλοιο που μετέφερε τους αστροναύτες στη Σελήνη.

Οι χώροι των «επιβατών» ήταν δύο αλουμινένια πτυσσόμενα καθίσματα τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο με επένδυση από νάιλον και δύο πατώματα επίσης από αλουμίνιο. Αυτό που προκαλεί εντύπωση και δείχνει την φιλοσοφία των αμερικανών είναι το ότι ανάμεσα στα καθίσματα κολλήθηκε και ένα κομμάτι όπου μπορούσαν οι αστροναύτες να ακουμπούν το χέρι τους! και πως κάθε θέση είχε ρυθμιζόμενα footrests! και μια ζώνη ασφαλείας από velcro.
Μια μεγάλη κεραία πλέγματος τοποθετήθηκε σε έναν ιστό στο μπροστινό μέρος του οχήματος.

Η ανάρτηση αποτελούνταν από διπλά οριζόντια ψαλίδια με άνω και κάτω ράβδους στρέψης και ένα αμορτισέρ που εδραζόταν στο πλαίσιο και το πάνω ψαλίδι. Με πλήρες φορτίο το LRV είχε μια απόσταση από το έδαφος 36 εκατ. Οι τροχοί αποτελούνταν από ζάντες αλουμινίου και διάμετρο 81,8 εκατ. και τα ελαστικά είχαν πλάτος 23 εκατ. με ατσάλινο σκελετό από σύρματα πάχους 0,083 εκατ. που συνδέθηκαν με τις ζάντες. Το πέλμα (τακούνια) ήταν από σιρίτια τιτανίου που κάλυπταν το 50% της περιοχής που είχε επαφή με το έδαφος για να παρέχουν την απαιτούμενη έλξη. Μέσα στη ρόδα ήταν τοποθετημένο ένα πλαίσιο με διάμετρο 64,8 εκ. που εμπόδιζε τα χτυπήματα να στραβώσουν την ζάντα (φανταστείτε πως λόγω χαμηλής βαρύτητας το όχημα πετούσε κάθε φορά που χτυπούσε σε ένα βράχο ή έβρισκε ένα ανάχωμα και προσγειωνόταν πολλά μέτρα πιο μακριά).
Φτερά τοποθετήθηκαν στις ρόδες για να προστατεύουν τους αστροναύτες από υλικά που εκτοξευόταν από την κίνηση του οχήματος (πάντως όχι από την λάσπη).

ΠΗΓΗ: http://www.off-road.gr/