Το νησί που εγκαταλείφθηκε το 1963 είναι κάτι σαν την ελληνική Σπιναλόγκα
Σκηνές από ταινία ψυχολογικού θρίλερ φέρνει στο νου ο
ερειπωμένος χώρος έξω και γύρω από το εγκαταλελειμμένο νοσοκομείο λοιμωδών
νόσων Ριβερσάιντ, πάνω στο νησάκι Νορθ Μπράδερ, στα ανοιχτά της Νέας Υόρκης.
Ο αμερικανός φωτογράφος Κρίστοφερ Πέιν επισκέφτηκε πολλές φορές το νησί όπου περιθάλπονταν, απομονωμένοι από όλον τον κόσμο, οι πρώτοι ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τύφο στις ΗΠΑ και συμπεριέλαβε τις ανατριχιαστικές αυτές φωτογραφίες στο λεύκωμα «North Brother Island. The Last Unknown Place in New York City» (Νησί Νορθ Μπράδερ, το τελευταίο άγνωστο μέρος της Νέας Υόρκης).
Το νησί, που έχει εγκαταλειφθεί από το 1963, ήταν κάτι σαν τη δική μας Σπιναλόγκα αλλά πλέον, μετά από μισόν αιώνα εγκατάλειψης έχει παραδοθεί αμαχητί στη φύση: τα δέντρα και οι φυλλωσιές κοντεύουν να «καταπιούν» τα μισογκρεμισμένα κτήρια.
Ο αμερικανός φωτογράφος Κρίστοφερ Πέιν επισκέφτηκε πολλές φορές το νησί όπου περιθάλπονταν, απομονωμένοι από όλον τον κόσμο, οι πρώτοι ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τύφο στις ΗΠΑ και συμπεριέλαβε τις ανατριχιαστικές αυτές φωτογραφίες στο λεύκωμα «North Brother Island. The Last Unknown Place in New York City» (Νησί Νορθ Μπράδερ, το τελευταίο άγνωστο μέρος της Νέας Υόρκης).
Το νησί, που έχει εγκαταλειφθεί από το 1963, ήταν κάτι σαν τη δική μας Σπιναλόγκα αλλά πλέον, μετά από μισόν αιώνα εγκατάλειψης έχει παραδοθεί αμαχητί στη φύση: τα δέντρα και οι φυλλωσιές κοντεύουν να «καταπιούν» τα μισογκρεμισμένα κτήρια.
Στις αρχές του 20ου αιώνα οι Αρχές των ΗΠΑ χρησιμοποίησαν
τις νοσοκομειακές του εγκαταστάσεις για να φροντίσουν, μεταξύ πολλών άλλων
ασθενών, την πρώτη φορέα του βακτηριδίου του τύφου, μια γυναίκα ιρλανδικής
καταγωγής ονόματι Μαίρη Μάλον, που έμεινε στην ιστορία ως «Τυφοειδής Μαίρη». Η
γυναίκα έμεινε 23 χρόνια στην καραντίνα του νοσοκομείου Ριβερσάιντ, όπου
θεραπεύονταν τα πάντα, από την ευλογιά και τη λέπρα μέχρι τον εθισμό στην
ηρωίνη, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τελικά η Μάλον απεβίωσε το 1938 σε ηλικία
69 ετών από πνευμονία.
Το 1950 άνοιξε στο Ριβερσάιντ ειδική πτέρυγα για αποτοξίνωση
ασθενών από ναρκωτικές ουσίες, αλλά τελικά το ίδρυμα έκλεισε λίγα χρόνια μετά
οριστικά τις πύλες του αφήνοντας πίσω του ένα υποβλητικό τοπίο εγκατάλειψης και «φύσης
που διεκδικεί να πάρει πίσω το τοπίο που άλλαξε από την ανθρώπινη παρέμβαση»,
όπως λέει ο Πέιν.
ΠΗΓΗ: http://www.tovima.gr/
ΠΗΓΗ: http://www.tovima.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου