Είναι δυνατό να αναπτυχθεί ένα ολόκληρο οικοσύστημα μέσα σε
μια σφραγισμένη γυάλα, ξεχασμένη από τον καιρό του Νίξον κάτω από τη σκάλα;
Ναι, είναι δυνατόν, χάρη στην απίστευτη προσαρμοστική δύναμη των φυτών! Αυτό
διαβάσαμε στο Bήμα Science, εντυπωσιαστήκαμε, και είπαμε να το μοιραστούμε μαζί
σας και να σας εμπνεύσουμε για πειράματα κηπουρικής.
Ας γυρίσουμε τον χρόνο πίσω. Πάσχα του 1960. Ο Ντέιβιντ
Λάτιμερ, ένας 80χρονος σήμερα συνταξιούχος ηλεκτρολόγος μηχανολόγος που ζει στο
Σάρευ της Αγγλίας, φύτεψε σε μια γυάλα ένα φυτό. Εκείνη την εποχή οι
μικρογραφίες κήπων σε γυάλες ήταν πολύ της μόδας. Ο κ. Λάτιμερ πήρε μια γυάλα
που όγκος της ξεπερνούσε τα 45 λίτρα, τοποθέτησε πολύ χώμα και έβαλε, με τη
βοήθεια ένα σύρματος, τέσσερα φυτάρια μεταξύ των οποίων και ένα είδος κισσού.
Κανένα από αυτά δεν ευδοκίμησε εκτός από μια τραντζεσκάντια, ένα φυτό που ίσως
έχετε δει στην πράσινη ή μωβ εκδοχή του σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα. Το
αξιοπερίεργο είναι ότι ο κήπος αυτός υπάρχει ακόμη ενώ από το 1972 είναι
αποκλεισμένος από το περιβάλλον. Ο κ. Λάτιμερ πότισε για μια τελευταία φορά το
φυτό, έβαλε πώμα στη γυάλα και την έκλεισε αεροστεγώς. Από τότε η
τραντζεσκάντια μεγαλώνει μόνη της ενώ τα τελευταία χρόνια η γυάλα δεν έχει
αλλάξει θέση. Είναι κάτω από τη σκάλα του σπιτιού του κ. Λάτιμερ. Στο σημείο
που βρίσκεται φτάνει το ηλιακό φως από το παράθυρο.
Το κλειδί στην επιτυχία αυτού του εγχειρήματος κρύβεται στην
ιδανική ποσότητα νερού με την οποία πότισε ο κ.Λάτιμερ το φυτό. Αν ήταν
περισσότερο, ίσως η αυξημένη υγρασία να είχε ευνοήσει τη δημιουργία μυκήτων που
θα εμπόδιζαν την ανάπτυξη του φυτού.
Στη γυάλα αυτή δημιουργήθηκε ένα μικρό οικοσύστημα που
βρίσκεται σε ισορροπία: το φυτό, οι μικροοργανισμοί που βοηθούν στην ανακύκλωση
των συστατικών και το ηλιακό φως είναι οι καθοριστικοί παράγοντες. Ένας τέλειος
κύκλος ζωής συντηρείται: Το φυτό φωτοσυνθέτει με τη βοήθεια του ήλιου. Τα φυτά
που πέφτουν από το φυτό αποσυντίθενται στο χώμα με τη βοήθεια των
μικροοργανισμών. Η αποσύνθεση απελευθερώνει θρεπτικά συστατικά που απορροφώνται
από το χώμα. Απελευθερώνει και διοξείδιο του άνθρακα που χρησιμοποιείται από το
φυτό στην φωτοσύνθεση. Το νερό που προσλαμβάνεται από το φυτό απελευθερώνεται
στην ατμόσφαιρα μέσω της διαπνοής των φύλλων. Οι υδρατμοί υγροποιούνται και
πέφτουν πάλι στο έδαφος. Κι ο κύκλος της ζωής ξαναρχίζει…
Δεν είναι ένα καταπληκτικό μάθημα ζωής αυτή η γυάλα;
Υποκλινόμαστε στα φυτά για την καταπληκτική προσαρμοστικότητά τους!
ΠΗΓΗ: http://ipaideia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου