ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΚΙΝΗΤΟ!

Άσε για λίγο κάτω το υπερσύγχρονο smartphone σου και προσπάθησε να θυμηθείς ποια ήταν η πρώτη φορά που πάτησες ένα κουμπί με ένα πράσινο τηλεφωνάκι πάνω.
Πότε έκανες το πρώτο σου τηλέφωνο από κινητό, πότε έστειλες το πρώτο μήνυμα.

Εμείς μπήκαμε στη διαδικασία να τα θυμηθούμε όλα αυτά και καθένας γράφει την δική του μικρή ιστορία για το πρώτο του κινητό.

Την πλήρωσε καλά την λυπητερή ο Νίκος Παπαϊωάννου

 Ήταν αρχές καλοκαιριού του 1995, όταν μέσω του Ελεύθερου Τύπου όπου είχα πιάσει δουλειά ένα χρόνο νωρίτερα, ήρθε στα χέρια μου το πρώτο κινητό μου τηλέφωνο. Ένα ολοκαίνουριο, του κουτιού δηλαδή, Ericsson GH 337. Βεβαίως υπήρχε ένα σοβαρό πρόβλημα. Δεν είχα σύνδεση για κινητό. Πήγα στο Ράδιο Κορασίδη, στην πλατεία Εσπερίδων στη Γλυφάδα, όπου ο Αντώνης Γλύκας, όχι απλά με βοήθησε για τη σύνδεση, αλλά φρόντισε να πάρω κι εύκολο αριθμό από την Panafon. Ναι, τον θυμάμαι ακόμα μέχρι σήμερα, 14 χρόνια από την κατάργησή του.  Ήταν το 094 738080.

Έχοντας σύνδεση και το πιο compact κινητό της αγοράς, ένιωσα φυσικά άτρωτος κι έτη φωτός μπροστά, σε τεχνολογικό επίπεδο. To κινητό έγινε προέκταση του δεξιού χεριού. Μέσα σε δύο- τρεις μέρες μπήκα στο καταναλωτικό τρυπάκι της κινητής τηλεφωνίας. Πρώτα ήρθε η δερμάτινη θήκη, με τη διάφανη πλαστική πρόσοψη και το κλιπάκι ζώνης στην «πλάτη» του κινητού. Μετά ήταν η σειρά της αγοράς μπαταρίας- μπαλαντέρ επειδή τελείωνε η πρώτη μέχρι το μεσημέρι και πάντοτε ξεχνούσα τον φορτιστή  στο γραφείο ή στο σπίτι. Αρνιόμουν ν’ απαντήσω στο σταθερό και χρησιμοποιούσα μόνο το κινητό. Δεν μου είχε πει κανείς τότε, πως η κινητή τηλεφωνία ήταν ακριβό σπορ. Το κατάλαβα όταν ήρθε ο πρώτος λογαριασμός. Δεν θυμάμαι το ποσό, αλλά το ότι ισοδυναμούσε με δυο μισθούς μου. Εκείνο το καλοκαίρι λοιπόν, εξ’ αιτίας του πρώτου μου κινητού τηλεφώνου, δεν πήγα διακοπές για να ξεπληρώσω την λυπητερή της Panafon!

Διαβάστε όλες τις ιστορίες από ΕΔΩ.