ΛΙΜΝΗ ΑΡΑΛΗ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)

 Η λίμνη Αράλη, ανάμεσα στο Καζακστάν και στο Ουζμπεκιστάν, ήταν η τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη του κόσμου. Μια τεράστια έκταση φρέσκου νερού που κάλυπτε 68.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ίση σχεδόν με το μέγεθος  της Ιρλανδίας. Δύο μεγάλα λιμάνια βρίσκονταν στις όχθες της. Το Aralsk που ανήκει στο Καζακστάν και το Moynaq στο Ουζμπεκιστάν. Και τα δύο λιμάνια έσφυζαν από ζωή καθώς εκεί ζούσαν και δραστηριοποιούνταν μεγάλες κοινότητες ψαράδων με μεγάλους αλιευτικούς στόλους. Η λίμνη φιλοξενούσε 22 διαφορετικά είδη ψαριών. Τα 4 απ' αυτά ενδημούσαν στην Αράλη. Τη λίμνη τροφοδοτούσαν δύο ποταμοί: Ο Amu Darya και ο Syr Darya. Τη δεκαετία του 1960 η τότε Σοβιετική Ένωση αποφασίζει να προωθήσει την βαμβακοκαλλιέργεια. Χτίζονται λοιπόν μεγάλα φράγματα στους δύο ποταμούς και εκτρέπονται τα νερά τους προς τις βαμβακοφυτείες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την δεκαετία του '70 η λίμνη να έχει συρρικνωθεί κατά 20%, τη δεκαετία του '80 κατά 30% για να φτάσουμε στο 40% συρρίκνωση τη δεκαετία του '90 και στο '90% σήμερα. Περισσότερα από 45000 τετραγωνικά χιλιόμετρα λίμνης έχουν μετατραπεί πλέον σε έρημο. Μιά έκταση δηλ. μεγαλύτερη από το Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο μαζί. Η λίμνη που παλιότερα ήταν ενιαία έχει κοπεί σε δύο κομμάτια. Τη Βόρεια Αράλη και τη Νότια Αράλη. Το Νότιο τμήμα της Αράλης εκτιμάται οτι θα έχει πλήρως εξατμιστεί μέσα σε 20 χρόνια. 

Η ζωή των ψαράδων που ζούσαν γύρω από τη λίμνη επηρεάστηκε άμμεσα. Το '60 η συνολική παραγωγή ψαριών έφτανε τους 45.000 τόνους. Το '70 είχε πέσει στους 17.000 τόνους και η μείωση συνεχίστηκε τις επόμενες δεκαετίες. Οι άνθρωποι των παραλίμνιων περιοχών, που ζούσαν από την αλιεία, αναγκάστηκαν είτε να μεταναστεύσουν είτε να αλλάξουν εργασία προκειμένου να επιβιώσουν. Μεταξύ 1980 και 2000, 45000 κάτοικοι των παραλίμνιων περιοχών μετανάστευσαν σε άλλες περιοχές του Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν. Οι κάτοικοι που έμειναν πίσω υποφέρουν από διάφορες ασθένειες (φυματίωση,καρκίνο,αναιμία,ασθένειες στο συκώτι και τα νεφρά κτλ) ως συνέπεια της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της έλλειψης διατροφής. Η σκόνη της ερήμου που έχει δημιουργηθεί είναι μολυσμένη από φυτοφάρμακα και απόβλητα εργοστασίων που έπεφταν στη λίμνη. Το κλίμα της περιοχής έχει πλέον αλλάξει δραματικά.

Η κυβέρνηση του Καζακστάν και η Παγκόσμια Τράπεζα ξοδεύουν σήμερα εκατομμύρια δολλάρια προκειμένου να ξαναγεμίσουν με νερό τουλάχιστον τη Βόρειο Αράλη. Το Aitek Weir ένα φράγμα στον ποταμό Syr Darya θα εξασφαλίσει την δικαιότερη κατανομή και διαμοιρασμό του νερού ανάμεσα στις καλλιέργειες και την κατάληξή  του στη λίμνη. Περισσότερο νερό πλέον αφήνεται να πέσει στη Βόρειο Αράλη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί η επιφάνεια της Βόρειας Αράλης κατά 50% περισσότερο σε σχέση με το ελάχιστο επίπεδο επιφάνειας που κάλυπτε η λίμνη. Ορισμένα είδη ψαριών που ενδημούσαν στη λίμνη έχουν επιστρέψει. Βέβαια η συρρίκνωση της Νότιας Αράλης συνεχίζεται. Όμως ανάμεσα στο έσχατο σενάριο της ολοκληρωτικής καταστροφής της λίμνης, η διάσωσης του Βόρειου τμήματός της ακούγεται σαν η καλύτερη από τις διαθέσιμες επιλογές που έχουμε.

Δείτε το  αφιέρωμα του AlJazeera English για τη λίμνη Αράλη.

People of the Lake

Διαβάστε οδοιπορικό για την Αράλη του Κώστα Ζυρίνη

Η ιστορία της Αράλης μας θυμίζει την ιστορία της δικής μας λίμνης Κάρλας, τηρουμένων των αναλογιών.  Θα μπορέσει άραγε και αυτή να αναγεννηθεί με επιτυχία; Το εγχείρημα είναι δύσκολο! Αξίζει όμως να προσπαθήσουμε.

Πηγή:  http://www.propagator.gr