Μια μητέρα αναποδογύρισε μια καρέκλα, τοποθέτησε ένα μαξιλάρι και έβαλε το κοριτσάκι της να κάθεται αναπαυτικά, στηριζόμενο με τα χεράκια του στα πόδια της καρέκλας. Στη συνέχεια άνοιξε την τηλεόραση και έβαλε να παίζει ένα βίντεο rollercoaster. Η μητέρα προσομοίωνε τις ανηφόρες, τις κατηφόρες και τις στροφές γέρνοντας την καρέκλα προς την αντίστοιχη κατεύθυνση.
Μία μοναδική σιδηροδρομική γραμμή που διασχίζει την καρδιά της ερήμου Σαχάρα βρίσκεται στις εκτεταμένες εκτάσεις της Μαυριτανίας.
Η γραμμή αυτή δεν είναι απλώς μια σιδηροδρομική γραμμή, αλλά μια γραμμή ζωής που εκτείνεται πάνω από 700 χιλιόμετρα, συνδέοντας τα ορυχεία σιδηρομεταλλεύματος του Zouérat με την πόλη-λιμάνι Nouadhibou.
Το τρένο σιδηρομεταλλεύματος της Μαυριτανίας αποτελεί απόδειξη της ανθρώπινης εφευρετικότητας. Με μήκος σχεδόν 3 χιλιομέτρων, όταν είναι πλήρως φορτωμένα, αυτά τα τρένα μεταφέρουν τεράστιες ποσότητες σιδηρομεταλλεύματος, διασχίζοντας το αχανές, αμείλικτο τοπίο της ερήμου. Το ταξίδι δεν αποτελεί μόνο μια απόδειξη της σημασίας του τρένου για τη μεταφορά βασικών πόρων, αλλά αναδεικνύει επίσης την έλλειψη επιλογών μεταφοράς που υπάρχουν σε αυτό το απομακρυσμένο μέρος του κόσμου.
Ελλείψει εναλλακτικών τρόπων μεταφοράς, ορισμένοι κάτοικοι έχουν υιοθετήσει ένα επικίνδυνο μέσο μετακίνησης: να βρίσκονται πάνω στα φορτωμένα με μετάλλευμα βαγόνια. Αυτή η μέθοδος μεταφοράς είναι γεμάτη κινδύνους. Τα τρένα, γνωστά για τις υψηλές ταχύτητές τους και τις κακοτράχαλες γραμμές στις οποίες ταξιδεύουν, εκθέτουν τους αναβάτες στον ανελέητο ήλιο της ερήμου, τον κίνδυνο αφυδάτωσης και τις ξαφνικές, εκτυφλωτικές καταιγίδες σκόνης που μπορεί να σαρώσουν τη Σαχάρα χωρίς προειδοποίηση. Ωστόσο, παρά τις επικίνδυνες αυτές συνθήκες, το τρένο παραμένει ένας ζωτικός αγωγός μετακίνησης και εφοδιασμού.
Το ταξίδι του τρένου στην έρημο συνδέει απομονωμένες κοινότητες, διευκολύνει το εμπόριο και, με πολλούς τρόπους, ενσαρκώνει το πνεύμα του λαού της Μαυριτανίας και την ικανότητά του να ευημερεί σε ένα από τα πιο απαιτητικά τοπία του κόσμου.
